Een stukje stof. Muf of fris, gekleurd of stralend wit
Met patroon of doodsaai
Ik zie je niet meer heel
ik zie je maar half
Ik zie je niet meer echt
alleen je ogen spreken
Alsof ons gezicht door midden is gebroken
Maar wat als het niet alleen ons gezicht
maar ook ons zicht betreft?
Alleen in je ogen kan ik lezen, wat je werkelijk denkt
Vermomd achter de angst om te dichtbij te komen
staan we samen af te wassen
Lopen we samen door de supermarkt.
Zitten we samen te wachten op de bus
Achterdochtig kijk ik je aan, wat breng je mee en wat laat je gaan?
Samen staan we sterk, maar hoe werkt dat
samenzijn dan zo alleen achter ons scherm?
De schijn van veiligheid ligt nu op de loer
zoals de buizerd cirkelt over het veld
De muizen schieten alle kanten op
maar niemand weet of rennen überhaupt zin heeft.
Want zijn we nog wel bang genoeg om telkens hard te rennen?
Bij elke golf keert de waanzin terug
die ons onzeker maakt over onze nieuwe werkelijkheid
De werkelijkheid is weerbastiger dan het lijkt
Ik zie dat je twijfelt in je ogen.
Ironisch genoeg voelt het als kleur bekennen
met een fleurig mondkapje op
Alsof er nog maar twee keuzes zijn
je gelooft of je gelooft niet.
Mondkapje
Rachel